Hasret; özlenenden uzak kalmak mıdır
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı
Hırsızlık; para, mal çalmak mıdır
Saadet çalmak, müthiş hırsızlık olamaz mı

Solması için gülü dalından mı koparmalı
Pembe bir gonca iken gül dalında solamaz mı
Öldürmek için silah, hançer mi olmalı
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş kurşun olamaz mı

Yeni açmış bir gülün güzelliğine doğru,
Gülümsedi yavaşça bir gamzeli kız.
Doğmak bilmez ümitlerime inat...
Açıverdi gül gibi, bir gamzeli kız

Kararan dünyama aydınlık kattı,
Yüreğim onunla sevdâyı tattı,
En sonunda beni de yağmur gibi ağlattı,
Yüreğime kelepçe taktı, bir gamzeli kız.

Bakışların kuytu derinliğinde,
Rüzgarının yakıcı serinliğinde,
Ne kadar da çarpıcıydı bembeyaz gelinliğinde,
Meleklere taş çıkarttı bir gamzeli kız.

Şu an gelmez oldu ondan bir nefes,
Duyulmuyor artık ne bir gülüş, ne bir ses,
En sonunda bu kalbim de etti pes,
Kalbimi kazandı bir gamzeli kız.

Gürültü  patırtının  ortasında sessizce, sükunetle  dolaş;  sessizliğin  içinde  huzur var. Sakın  bunu  unutma. Herkesle dost  olmaya  çalış...Sana bir  kötülük  yapıldığında  verebileceğin en iyi  karşılık;  unutmak  olsun... Bağışla  ve  unut...Ama kimseye  teslim  olma...
 
İçten  ol;Telaşsız  anlat. Kısa, açık  ve  net  konuş.Başkalarına da  kulak  ver. Aptal  ve  cahil  oldukları zaman bile dinle  onları; çünkü,dünyada herkesin bir öyküsü vardır. 

Yalnız yaptığın planların değil başardıklarının da tadının çıkar. Ne kadar küçük olursa olsun şinle ilgilen.

Hayattaki  dayanağın  işindir, unutma.Sevebileceğin  bir  iş  seçersen  yaşamında  bir  an bile çalışmış  olmazsın.  İşini  öyle  seveceksin ki, başarıların  yüreğini  ve  bedenini güçlendirirken  verdiklerinle de  yepyeni hayatlar  başlatmış  olacaksın... 

Olduğun  gibi  görün  ve  göründüğün  gibi ol.  Sevmiyorsan  eğer  sever gibi  yapma. Çevrene  tanıdıklarına  önerilerde  bulun. Fakat asla hükmetmeye kalkma.İnsanları  yargılarsan  onları sevmeye zamanın kalmaz.Ve  unutma ki; insanlığın  sevgi  konusunda  yüzyıllardır  öğrenebildiği bir  kumsaldaki  kum taneciği  bile değildir.Aşka  sakın  burun  kıvırma.Aşk  nedir? Çöl ortasındaki  yemyeşil  bahçedir.O bahçeye bakmayı hak  etmiş bahçıvan olmak  için her  bitkinin  sürekli  ilgiye, yardıma, bakıma  sevgiye  ihtiyacı olduğunu da unutma...Hayatta  kaybedebilirsin. Kaybetmeyi  ahlaksızca bir kazanca tercih et. Birincisinin  acısı  bir  an, ötekinin  vicdan azabı  bir  ömür  boyu  sürer...Bazı  idealler  o kadar  değerlidir ki; o  yolda mağlup  olman  bile  zafer  sayılır. Bu  dünyada  bırakacağın  en büyük  miras dürüstlüktür...

Yıllar  geçiyor  geçecek. Yılların  geçmesine öfkelenme.Gençliğe  yakışan  şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe. Yapamayacağın  şeylerin  yapabileceğin şeyleri  etkilemesine  izin  verme. Rüzgarın  yönünü  değiştiremiyorsan yelkenlerini  rüzgara  göre  ayarla.Çünkü  dünya,karşılaştığın  fırtınalarla değil,gemiyi  limana  getirip  getirmediğinle  ilgilenir. Ara sıra  kendini  tutamayabilir  yüreğini isyana  kaptırabilirsin. Fakat unutma:Evreni  yargılamak  imkansızdır.Onun  için kavgalarını  sürdürürken  bile  kendinle  barış  içinde  ol. Annenin  seni  doğurduğu  saatleri hatırlıyor musun? Sen ağlarken  herkes sevinçle  gülüyordu... "Öyle  bir  ömür  geçir ki, sen  öldüğünde herkes ağlasın..."

Sabırlı  sevecen  ol. Erdemini  yitirme...Eninde  sonunda  sahip  olduğun  tek  servet yine  kendinsin...Görmeye  çalış ki, bütün  pisliğine  ve kalleşliğine  rağmen  dünya  yine de insan  oğlunun  biricik  güzel mekanıdır....

Bu şehirde buldum buğday ellerini
Bu şehirde sevdim badem dillerini
Seninle unuttum bütün ezberlerimi
Pişman değilim ama göçtüm kederden
Pişman değilim ama çöktüm erkenden

Bir daha bu yolları aynı hevesle yürür müyüm ?
Kim bilir ne bekliyor? Kalır mıyım, ölür müyüm?
Ne malum, dünya gözüyle seni bir daha görür müyüm?

Tuhaf buluyorlar bu kaçak halimi
Seninle doldurdum yasak ihlalimi
Seninle kapattım aşk defterlerimi
Pişman değilim ama göçtüm kederden
Pişman değilim ama çöktüm erkenden 

Bir daha bu yolları aynı hevesle yürür müyüm ?
Kim bilir ne bekliyor? Kalır mıyım, ölür müyüm?
Ne malum, dünya gözüyle seni bir daha görür müyüm?